vrijdag 26 februari 2016

Morast - Demo

Totenmusik, 2015

 


'No spark remains - no sign of hope.' Met die weinig opbeurende woorden wordt de bezoeker op de Big Cartel-site van het Duitse Morast verwelkomd. Wie de muziek van het viertal uit Nordrhein-Westfalen beluistert, zal beamen dat het motto goed gekozen is. Op de eerste proeve van bekwaamheid leidt de zware en zwartgallige muziek evenwel tot een positief gemoed. 'Demo' is al digitaal verschenen op 24 december 2015, maar is nu ook verkrijgbaar op cd en tape.

Leden van Morast zijn ook te vinden in de bands Blackwhole, Serpent Eater, Grim Van Doom en Nightslug. Laatstgenoemde band kwam vorig jaar met de ijzersterke lp 'Loathe', een bak morsige sludge die de omschrijving 'filth' die Nightslug aan zijn eigen muziek geeft volledig verwerkelijkt. Zo vies als Nightslug klinkt Morast op 'Demo' niet, maar het blijft een smerige bedoeling.

Morast speelt death/doom metal, meer doom dan death, met een flinke dosis sludge. De basis wordt gevormd door de bas en een laag gestemde gitaar en de vier nummers kunnen worden gekenschetst als zwaar, donker en onesthetisch. Het tempo is redelijk traag, maar ligt niet dermate laag dat de dynamische kracht verloren gaat. 

De muzikanten laten zich slechts aanduiden met de eerste letter van hun voornaam. Zanger F's vocalen bewegen zich ergens tussen hardcore en crustpunk, en klinken somber, grimmig en boos. Dat is precies wat deze metal nodig heeft, maar het is vooral instrumentaal dat de band volop overtuigt. R's bas en J's gitaar spelen beide een hoofdrol op de plaat, vinden een voortreffelijke mix tussen doom metal, sludge metal en death metal en weten vooral de ene prachtige doomriff na de andere te produceren.

'Demo' is goed geproduceerd door Laurent Teubl van Chapel Of Disease, klinkt lekker sludgy, maar ook helder genoeg om niet te verzanden in een brij. Toch zouden L's drums nog wat vetter mogen klinken. De songs op 'Demo' zijn alle vier sterk, maar zouden soms nog een beetje aangescherpt mogen worden, want niet alles is over de hele linie overtuigend. Het intro van Alleingang, slechts bestaande uit twee bastonen en vocalen, laat in de zang teveel pathos toe en dat staat de band niet goed. Het wordt al snel goedgemaakt en Alleingang doet uiteindelijk niet onder voor de andere drie nummers op 'Demo'. 

De instrumentale stukken zijn vaak om de vingers bij af te likken. Of het nu de beukende riff is waarmee Purging begint, of het lange slot van The Cold Side Of Bliss: steeds weet Morast de juiste dosis donkerte en agressie te creëren. Gitaarsolo's zijn er niet veel, ze zijn niet snel maar wel effectief en passen perfect bij de zware muziek. Hoogtepunt is ook het instrumentale stuk van Error, met een ontstemde bas en veel feedback op de gitaar. 

Metal is een populair genre in Duitsland, maar daar waar het bij onze Oosterburen welig tiert van de middelmatige power metalbands, is het goed te horen dat het land ook de nodige vette sludge- en doom metalbands herbergt. Morast is er een van en de band toont op deze debuut-ep (demo) dat er veel potentieel aanwezig is. In de gaten houden dus. De Duitsers spelen op 10 april in Little Devil, Tilburg.

https://morast.bandcamp.com/releases 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten