dinsdag 2 februari 2016

Black Tusk - Pillars of Ash

Relapse, 2016

 


Het uit Savannah, Georgia, afkomstige trio Black Tusk is geen wereldband. De bandleden lopen niet over van muzikaal talent en als songschrijvers zijn de heren evenmin op meesterlijke kwaliteiten te betrappen. En toch is Black Tusk een heerlijke band om naar te luisteren. Dat komt niet alleen omdat het gebrek aan pure klasse wordt gecompenseerd met een tomeloze inzet, maar vooral doordat het trio beschikt over een op sludge-, punk- en hardcoreleest geschoeide sound die ruig, smerig en onweerstaanbaar is. Zo ook op de nieuwste plaat 'Pillars of Ash'.

Aan het uitkomen van deze plaat is wel een tragedie voorafgegaan. Begin november 2014 werd bassist Athon, die samen met zijn vriendin een rondje maakte op zijn motor, aangereden door een automobilist. Athons vriendin overleefde het ongeluk uiteindelijk, maar Athon liep onherstelbaar hersenletsel op. Nadat hij van de medische apparatuur die hem in leven hield was gehaald, overleed hij op 9 november 2014.

Black Tusk zat in oktober 2014 in de studio voor de opnames van hun nieuw album en de bijdragen van Athon waren in die maand afgerond. De twee andere bandleden, gitarist Andrew Fidler en drummer James May, besloten om door te gaan en gingen binnen afzienbare tijd weer touren. In bassist Corey Barhorst (voorheen Kylesa) werd een vervanger gevonden.

Uiteindelijk is 'Pillars of Ash' begin 2016 uitgekomen, met dus Athon op bas en vocalen. Het is een waardig einde van zijn muzikale carrière, want dit album is het beste dat Black Tusk tot nu toe uitbracht.

Waar de sound van stadsgenoten Baroness en de streekgenoten Mastodon steeds verder is weggedreven van hun sludgemetal-roots, ten faveure van meer progressieve elementen en melodie, is Black Tusk trouw gebleven aan hun oorspronkelijke geluid. Van enige neiging naar een gestyleerder sound is geen sprake. 'Pillars of Ash' is bovendien geproduceerd door Joel Grind van Toxic Holocaust en die zorgt voor een 'in your face'-geluid dat het drietal uitstekend past.

In feite zet Black Tusk op deze plaat een stap terug. Waar op de vorige platen de sludgemetal het steeds meer won van hardcore en punk, komen beide laatste stijlen op 'Pillars of Ash' weer meer naar voren. De stap terug is echter tegelijkertijd een stap voorwaarts, want de mengeling van sludge, hardcore en punk zorgt voor een album dat afwisselend genoeg is om te blijven boeien.

Daarbij moet wel de kanttekening worden gemaakt dat de plaat maar een dikke vierendertig minuten duurt en dat die korte speelduur ervoor zorgt dat de eenvormigheid die de muziek van Black Tusk ook kenmerkt niet gaat vervelen. Vanaf opener God's on Vacation wordt vol gas gegeven, klinkt het drietal lekker smerig en zwepen de puike sludgy gitaarriffs het zaakje flink op.
Snelle punkachtige nummers als Desolation in Endless Times, Born of Strife en de Tank 18-cover Punkout behoren tot de hoogtepunten van 'Pillars of Ash'.

Echt zingen kunnen Fidler, May en Athon waarschijnlijk niet, maar dat is ook niet de bedoeling. De lage brul van Athon en de hoge schreeuw van Fidler wisselen elkaar in zowat elk nummer af en die combinatie werkt uitstekend. Het songmateriaal is, hoewel niet wereldschokkend, beter dan op de eerdere platen en de simpele nummers onderscheiden zich genoeg van elkaar om niet inwisselbaar te zijn.   

Het is de vraag hoe het Black Tusk verder zal vergaan zonder Athon. Afgelopen najaar moest de band een Europese tour met High on Fire afzeggen. Met 'Pillars of Ash' op zak zullen de Amerikanen hopelijk de oversteek weer gaan wagen, maar de eerste paar maanden van 2016 wordt in de Verenigde Staten en Canada getourd. Voorlopig moeten we het dus met dit album doen, maar dat is bepaald geen straf.

http://www.relapse.com/blacktusk/

https://blacktusk.bandcamp.com/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten