Lou Barlow houdt het sober en intiem op 'Brace The Wave'

Lou Barlow - Brace the Wave

Domino, 2015

Lo-fi boegbeeld Lou Barlow behoeft eigenlijk geen introductie. Nadat hij Dinosaur Jr. verliet bracht hij de indierockwereld juweeltjes van lo-fi songs met de band Sebadoh. Helaas stonden de platen van Sebadoh niet vol met Lou Barlow-songs, want de andere twee bandleden droegen eveneens hun songwritersteentje bij. Barlows composities  staken wel met kop en schouders boven die van zijn kompanen uit. Hij beperkte zich overigens niet tot Sebadoh, maar maakte ook platen met The Folk Implosion en Sentridoh. Daarnaast bracht hij ook nog solomateriaal uit.

Na elkaar jarenlang voor rotte vis uitgemaakt te hebben, vonden J. Mascis en Lou Barlow elkaar weer en trad Barlow opnieuw als bassist toe tot Dinosaur Jr., met als resultaat drie uitstekende albums. Twee jaar geleden kwam ook nog 'Defend Yourself' uit, de eerste Sebadoh-plaat sinds 1999. Het is ook alweer zes jaar geleden dat Barlows laatste solo-cd 'Goodnight Unknown' het licht zag. Hoog tijd dus voor een opvolger.

Waar de soloplaten van Lou Barlow in het verleden nog wel eens als demo's klonken, is dat bij 'Brace the Wave' anders. Het betreft weliswaar veelal thuis opgenomen liedjes, maar er is meer aandacht besteed aan de uitwerking ervan. Resultaat is dat de plaat nog wel ruw, ongepolijst klinkt, maar niet krakkemikkig, wat een groot voordeel is. De plaat bevat bovendien negen afgewerkte liedjes en geen schetsen van wat in potentie goede songs zouden kunnen zijn.

Barlow heeft op 'Brace te Wave' alle instrumenten zelf bespeeld. Meestal bestaat de begeleiding van zijn stem slechts uit gitaar en/of ukelele, soms aangevuld met basgitaar, mandoline, ritmebox of synths. De teksten zijn, zoals we van Barlow gewend zijn, erg persoonlijk; wie deze plaat beluistert is onvermijdelijk getuige van 's mans zieleroerselen, of het nu om relaties, ouder worden of zijn verhuizing gaat. 

Op deze plaat voorziet Barlow zijn teksten van erg mooie melodieën. Bij sommige nummers, zoals het openhartige Pulse, komt wel ongewild de vraag op hoe het geklonken zou hebben als Sebadoh het op plaat gezet zou hebben, maar toch doet de sobere, kale, soms zelfs wat verstilde aanpak de nummers goed. Moving kent een fraaie synthesizerpartij die de folky song naar een hoger plan tilt. Curieus is dat de melodielijn van Repeat lijkt op de melodielijn van Vaarwel Lieveling van Gorki, al is het onwaarschijnlijk dat Barlow dat nummer kent.

Met dertig minuten is 'Brace the Wave', zoals op de hoes te lezen is, 'a short long playing album'. Tussen de negen liedjes zijn geen zwakke broeders te ontdekken, wel hoogtepunten zoals de drie hiervoor genoemde nummers. Het uptempo Wave is er ook zo een, evenals het meer ingetogen Lazy. De nummers nestelen zich langzaam in je hoofd en het is prettig nagenieten nadat deze persoonlijke, sobere en intieme plaat is afgelopen.

Lou Barlow speelt op 1 oktober 2015 in Doornroosje te Nijmegen.

http://www.loobiecore.com/