woensdag 2 september 2015

'Bad Magic' toont Motörhead in topvorm

Motörhead - Bad Magic

UDR, 2015 


De gezondheidsproblemen van Lemmy zijn de laatste jaren vaak onderwerp van gesprek geweest. Tijdens optredens van Motörhead worden steeds vaker drum- en gitaarsolo's ingelast om de oude bard even tijd te geven op adem te komen. Ook na het uitbrengen van 'Bad Magic' blijkt dat Lemmy bij lange na niet de oude is; in de afgelopen dagen zijn twee optredens in de VS vroegtijdig beëindigd en zijn twee concerten afgelast. 

Het doet niets af aan de tweeëntwintigste studioplaat van het drietal, want dat is hun beste plaat sinds jaren. Niet dat er iets mis is met de twee, eveneens door Cameron Webb geproduceerde, voorgangers 'The Wörld Is Yours' (2010) en 'Aftershock' (2013), maar 'Bad Magic' klinkt simpelweg harder, vitaler en overtuigender dan die twee , en bovendien is het songmateriaal sterker.

Het grote aantal snelle songs draagt zeker bij aan de vitaliteit die 'Bad Magic' uitstraalt. Neem de twee eerste tracks van de plaat, Victory Or Die en Thunder & Lightning: een furieus begin en een nog sneller en opzwepender tweede nummer. Je kunt je plaat zowaar slechter beginnen. Lemmys stem verraadt in niets dat hij gezondheidsproblemen heeft en klinkt over de hele linie krachtig. Het vooruitgesnelde, heerlijke Electricity toont aan hoe goed Motörhead snelheid aan een catchy melodie kan koppelen. Ook de uptempo rockers Shoot Out All Of Your Lights, Tell Me Who To Kill, Teach Them How To Bleed en When The Sky Comes Looking For You knallen aangenaam hard uit de speakers. Drums, bas en gitaar zijn perfect in balans en de simpele rock & roll van het trio Kilmister, Campbell en Dee overtuigt op alle fronten.

Als even gas teruggenomen wordt, overtuigt Motörhead op deze plaat evenzeer. In de ballad Till The End weet Lemmy zelfs te ontroeren, zoals hij dat vierentwintig jaar geleden ook deed met 1916 van het gelijknamige album. Till The End is puur als song zelfs beter, al is het anno 2015 wat minder verrassend dat Motörhead zich aan een ballad waagt. Het ten opzichte van de meeste tracks iets tragere en bluesy Fire Storm Hotel gaat in eerste instantie kopje onder tussen al het uptemo geweld maar is eveneens een sterkte track die op 'The Wörld Is Yours' met gemak een van de hoogtepunten zou zijn geweest. The Devil overtuigt iets minder en valt vooral op door de gitaarsolo die door Brian May is ingespeeld.

En dan is er nog die cover, Sympathy For The Devil van The Rolling Stones. Alle reden voor scepsis, maar verdomme, ze komen er mee weg! Sterker nog: zelden werd deze klassieker beter gecoverd. Lemmy zingt op zijn eigen kenmerkende wijze en persoonlijk hoor ik hem liever zingen dan Mick Jagger. Laten we hopen dat Lemmy nog jaren meegaat en dat Motörhead de topvorm die 'Bad Magic' tentoonspreidt vasthoudt, want zo mogen ze nog jaren dezelfde plaat maken.

http://www.imotorhead.com/

https://www.facebook.com/OfficialMotorhead?fref=ts



Geen opmerkingen:

Een reactie posten