zaterdag 11 april 2015

Muzikale krachtpatserij van The New Wave Of Dutch Heavy Jazz

V/A - The New Wave Of Dutch Heavy Jazz

Eigen beheer, 2015

Bestaat jouw favoriete jazz uit met brushes bespeelde drums, een soepel lopende contrabas, een aangenaam tapijt neerleggende piano en een keurig op het akkoordenschema solerende saxofoon of trompet? Hoed je dan, want aan de rand staat een horde jonge geluidsterroristen klaar die er heel andere maatstaven op nahoudt.

'The New Wave Of Dutch Heavy Jazz' is natuurlijk een knipoog naar dat oude metalgenre van eind jaren zeventig, begin jaren tachtig: 'The New Wave Of British Heavy Metal', met als voornaamste vertegenwoordiger Iron Maiden. Hoewel ik ook liefhebber van dat genre ben, gaat het hier heel ergens anders over. Op het verzamelschijfje staan vier vertegenwoordigers van de Dutch Heavy Jazz die mikken op de onderbuik. Er wordt overigens niet alleen maar hard en agressief gespeeld; af en toe wordt wat gas teruggenomen.

Dat gebeurt niet door het Nijmeegse Dead Neanderthals, bestaande uit Otto Kokke (saxofoon) en René Aquarius (drums), dat de cd afsluit. Hun Boiled Hands gaat er met grof geschut vol in, om vervolgens vijftien minuten lang niet meer los te laten. Het resultaat is een bak teringherrie, maar een enerverende bak teringherrie, en o wat is dat lekker!

De cd opent met The Cabinet Of Dr. Sakamura van het vanuit Rotterdam opererende Albatre. De opstelling is 'basic' heavy jazz: drums (Philipp Ernsting), bas (Gonzo Almeida) en saxofoon (Hugo Costa), al zijn ook enige effecten te horen. Het trio toont haar veelzijdigheid, door te variëren in dynamiek, agressiviteit, tempo en gekte. Sterk staaltje.

Met Cactus Truck, bestaande uit een Nederlandse ritmesectie (Jasper Stadhouders gitaar en bas, Onno Govaert drums) en een al enige tijd in Nederland verblijvende Amerikaanse saxofonist (John Dikeman), ben ik al wat langer bekend. Met name de tijdens de Amerikaanse tournee van 2012 opgenomen cd 'Live in USA' overrompelde mij volkomen. Zelden heb ik een jazztrio zo hard en agressief uit de hoek horen komen. John Dikeman moet welhaast beschikken over een extra paar longen. Maar de heren hebben meer in  huis dan louter krachtpatserij, zo blijkt. De twee stukken die op 'The New Wave of Dutch Heavy Jazz' staan, klinken voor Cactus Truck-begrippen redelijk rustig. Maar denk niet dat de band de ingetogenheid heeft ontdekt: uiteindelijk wordt die mokerslag toch uitgedeeld, zeker in het tweede stuk Cock Destruct. Ondertussen is goed te horen wat voor heerlijke saxofonist Dikeman is, beïnvloed door Albert Ayler, Charles Gayle en Peter Brötzmann.

Als op de verzamelaar een vreemde eend in de bijt is te vinden, dan is dat Donné Et Désirée. En dat is niet alleen omdat dit combo het doet zonder blazer. Slechts gitaar (Steven Vinkenoog) en drums (Donné Brok) doen het voor Donné Et Désirée. Het duo is duidelijk meer door noise en punk beïnvloed dan de andere combo's op de plaat. Daardoor klinkt hun a whopper, to speak wat minder als jazz en meer als noiserock. Ook valt binnen het stuk een soort drone te bespeuren. Dat doet aan de intensiteit en het improvisatiegehalte van het stuk overigens geen afbreuk.

En zo stelt 'The New Wave Of Dutch Heavy Jazz' nergens teleur, een manco dat voor veel verzamelaars wel geldt. Inmiddels is een nieuwe Cactus Truck-plaat ('Are You Free?')  verschenen en eind mei verschijnt de nieuwe Dead Neanderthals ('Endless Voids', al te bestellen via hun website).

https://deadneanderthals.wordpress.com/

http://albatre.bandcamp.com/

http://www.donne-et-desiree.nl/

https://www.facebook.com/pages/Cactus-Truck/148657158653052




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten